იცით როგორი თბილისი და ურთიერთობა მენატრება?
დილით 20 ჭიქა ყავა, რომ დუღდებოდა და მთელი სამეზობლო ვსვამდით, ერთ ქვაბ საჭმელს, რომ ყველა ვინაწილებდით, პურის რიგში ღამის 11 საათზე ვდგებოდით, სიცივეში კოცონთან ვთბებოდით დილის 6 საათზე პური მოქონდათ, ჩვენსას, რომ ავიღებდით, ბოლომდე ველოდებოდით, თუ ვინმეს არ შეხვდებდა, ნახევარს ვუნაწილებდით, მიუხედავად საშინელი გაჭირვებისა ერთმანეთის გატანა და სიყვარული შეგვეძლო, უშუქობაში, უგაზობაში, სიცივეში, შიმშილში, ეხლა ყველაფერი გვაქვს, მაგრამ სიყვარული სიძულვილმა, ბოღმამ, სიბოროტემ და ზიზღმა ჩაანაცვლა, ეჰ ქართველებო ასე შორს ვერ გავფრინდებით, მაგრამ მიუხედავათ ამისა მაინც მიყვარს ჩემი ხალხი და არ გავცვლი არავისში❤️❤️❤️