Dikkatli okurlarımız farketmeden yazıyorum: Giriş bölümü bir tekrar. Hasan Çelik’in Gürcü şair Giorgi LEONİDZE’den çevirdiği başka bir şiirin girişinden alındı!
Fehmi Uzal Ustiaşvili: Giorgi LEONİDZE Gürcistan’ın en en sevilen halk şairidir. Gürcüler şairi kendilerine çok yakın ve samimi gördüklerinden O’nu bugünde ”Gogla” diye anmaya devam ediyorlar.
Giorgi LEONİDZE 1900 yılında Tiflis’te doğdu. Yedi yaşında ilahiyat okuluna verildi. İlk şiiri 1911 de yayınlandı. Daha o yıllarda yakın arkadaşları ile ”şairler gurubu” kurdu .
Soyet Gürcistan’ında devrimci şairler gurubuna yakın duran Giorgi LEONİDZE, Bilimler Akademisi Akademisyeni ve 1957 den 1966 da, ölümüne kadar Gürcistan Yazarlar Birliği başkanlığında bulundu.
Hasan Çelik‘e, Gürcü şairlerin en güzel eserlerini bize kazandırdığı için teşekkür ediyorum. Gürcü sanatı, resmi, şiir ve edebiyatını Gürcü Haber olarak en geniş şekilde yer açmaya devam edeceğiz.
ნინოწმინდის ღამე
ნინოწმინდის ღამე
1926 წ. 26 მარტი. ღამე ნინოწმინდის გალავანში: სანდრო შანშიაშვილი, პაოლო იაშვილი, ტიციან ტაბიძე, გიორგი ლეონიძე.
ნინოწმინდა… პალატები მეფეთა…
გალავანში – ჯამი აქაფებული;
შენი სახე რისთვის შემომეფეთა,
ხატი იყავ – ვეფხვი დაქალებული…
საზანდარმა ღამე ააცახცახა,
ავთანდილის მწვადი ცეცხლზე შხიოდა,
ცა – ატმებით მსხმოიარე, ჩახჩახა,
და გაზაფხულს რძის სუნი ასდიოდა…
ნინოწმინდა… ჩვენ როგორც ხაზარები…
ოჰ, იმ ღამეს როგორ აგვაბრიალა
საქართველოს ლექსის მეხანძარენი
ძმობამ, ცრემლმა, სიყვარულის იარამ !
როგორც ხმალი, ძმებო, ტამერლანისა,
სიყვარული ისე დამჯახებია !
მე მივტირი ღამეს ზამბახებიანს;
ძუძუები ოქროს კალმახებია,
წამწამები აქვს თავთუხის ყანისა…
წინანდალის ვაზი აყვავებული,
ჩამოსხმული ოქროთი და თაფლითა,
აფრენილი ბაზიერის დაფითა,
დურაჯი ხარ, მაყვალს შეფარებული !
ნინოწმინდა… ჩვენ როგორც ხაზარები…
ოჰ, იმ ღამეს როგორ აგვაბრიალა
საქართველოს ლექსის მეხანძარენი
ძმობამ, ცრემლმა, სიყვარულის იარამ !
გიორგი ლეონიძე
NİNOTSMİNDA GECESİ
NİNOTSMİNDA GECESİ
26 Mart 1926. Ninotsminda surlarında gece: Sandro Şanşiaşvili, Paolo İaşvili, Titsian Tabidze, Giorgi Leonidze.
Ninotsminda…Daireleri kralların…
Surlarda köpüren bir an;
Çehren neden çıktı karşıma birden,
İkona idin – erişkin dişi bir kaplan…
Sazende tiril tiril titrettiydi geceyi,
Şırıltılar duyuluyordu Avtandil’in kebabından,
Gökyüzü saçak saçaktı şeftaliyle bezeli
Ve süt kokusu yükseliyordu ilkbahardan.
Ninotsminda… Biz Hazaralar misali…
Ah nasıl yalazlandırdı o gece bizi
Gürcü şiirinin ateş ilahlarını
Kardeşlik, gözyaşı, aşkın yara izi !
Timurlenk’in kılıcı gibi çarptı
Bu aşk beni birader!
Ağlamadayım zambaklı gecenin
Ve aşkına Atabeg’in kızının ardından;
Memeleri gölalası
Kirpikleri var başak tarlasından….
Çiçek açmış Tsinandali asması
Altınla bal dökümü
Abanozdan havalanmış baziyer,
Böğürtlene sığınmış turaçsın !
Ninotsminda… Biz Hazaralar misali…
Ah nasıl yalazlandırdı o gece bizi
Gürcü şiirinin ateş ilahlarını
Kardeşlik, gözyaşı, aşkın yara izi !
Giorgi LEONİDZE
Türkçesi: Hasan Çelik
