Sonunda Kayboldum İşte
Kendimi ararken kayboldum bugün
bulaşık makinesinde yıkanır mı demeyin
ben yıkadım kurşunkalemlerimi
geceyi de yıkadım, işe yaramadı
gündüzleri kurtaramadım o karanlıktan.
Lekelenmiş bir sabaha uyandım
gözlüklerimi takmayı unutunca
kör olduğumu sandım, hüngür hüngür ağladım.
Bir şey daha oldu
rüyamda çeşit çeşit yemekler pişirdim
buzdolabında o yemekleri aradım uyandığımda.
Günler sonra dışarıya çıkacaktım
aynanın önünde oturdum saatlerce
yüzümü yeniden çizdim
kırmızı bir karanfille boyadım dudaklarımı
gözlerimde yaprakların yeşili
dilimde bir şarkı çocukluğumdan.
Ayağa kalktım, aynaya baktım
başım döndü gördüğüm güzellikten
aşkla çarpmaya başladı kalbim
artık dışarıya çıkayım ki
yıkılsın bütün sokaklar.
Asansöre binince unuttum her şeyi
yırtarcasına sildim yüzümü
yüzüm döndü solgun bir Ay’a.
Adımı sordular hayata tanıklık ederken
hatırlayamadım, çıkarıp nüfus kâğıdıma baktım.
Eve döndüğümde aynaya baktım merakla
kimseyi göremedim
ocakta unuttuğum yemek yanınca
komşunun yemeği yanıyor diye üzüldüm.